Pająk, wg Wikipedii, rząd pajęczaków, do którego należy około 40 tyś. opisanych gatunków, zwierzęta typowo lądowe, o różnej wielkości. Jest wyjątkowo obrzydliwy, szczególnie straszący swoją szybkością uciekania przed kapciem. Sześć par odnóży załatwia sprawę.
Wyobrażenia o jego bytności pod ubraniem przyprawiają o wyjątkowo nieprzyjemne uczucie nerwowego swędzenia, połączone z przerażającymi myślami o skutkach ukąszenia tegoż stawonoga. Znam jednak przypadki sympatii i innych pozytywnych uczuć żywionych do pajączka.
Oto pewien prawie 5 miesięczny malec wyśpiewuje swą pierwszą w życiu formę muzyczną, wyraźnie kierując swe artystyczne popisy w stronę ściany ozdobionej wspaniałym, czarnym, szybkonogim pajęczakiem, niewzruszonym, w przeciwieństwie do mamusi, mistrzowskim wykonaniem przecudnej arii prawie operowej.
Jest też znana w pewnych kręgach historia, jak troskliwy tatuś upolowawszy czyhającego na jego małą córeczkę pająkowatego potwora, naraził się na gniew i smutek dziecięcia, gdyż okazało się, że ten akurat osobnik miał wyjątkowo śliczne, niebieskie oczka, co według dziewczynki powinno być czynnikiem ocalającym mu pajęczy żywot.
Ciekawe więc kiedy człowiek z fascynacji małym, szybkobieżnym zwierzątkiem przechodzi do fobii, czasem nawet arachno-, ścigając nawet najmniejsze okazy tego gatunku? Fu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz